Domweg gelukkig aan de Rudolfstraat |
maandag 09 augustus 2010 |
` Het verhaal van Hans Kok, Burgemeester van Hof van Twente (door Ria Trigg). De Burgemeester van Hof van Twente, Hans Kok, heeft tot zijn 19de aan de Rudolfstraat gewoond. Hij is de jongste van 3 jongens en heeft daar een fijne jeugd gehad. In deze “middleclass” straat had hij vele vriendjes, met wie hij stoeprandje kon gooien tot er een fiets aan kwam en ze even moesten stoppen, naar de Waarbeek zwemmen en kattenkwaad uithalen. Want alhoewel hij door oude buurtbewoners als een rustige jongen uit een net gezin werd omschreven, was hij ook gewoon een normale jongen. Belletje trekken Zo was het een geliefd spelletje om aan de Alexanderstraat de kruk van de voordeur aan die van het schuurtje te binden en dan belletje te trekken. Omdat het schuurtje er loodrecht op stond, konden de mensen met geen mogelijkheid de voordeur open krijgen, tot grote hilariteit van de belhamels. Nog mooier was, als je met belletje trekken de kans liep een emmer water op de kop te krijgen! Teiltje Zelf vond hij het niet altijd leuk de jongste te zijn in het gezin, bijv. als er op zaterdag de teil te voorschijn kwam. Het duurde erg lang voor het water op het kolenfornuis warm werd, dus de jongens moesten achter elkaar in hetzelfde water baden. Zo ging dat in die tijd, waarin de gewone man nog geen douche had. In de winter, zonder verwarming, was het ook niet altijd een aangenaam gebeuren, alhoewel er wel bij elk kind een keteltje warm water bij in kwam. Cocosbrood Ook kwam kruidenier Velthausz in de jaren 50-60 langs de huizen met een boekje, waarin hij de boodschappen van de mensen noteerde en ’s middags de bestelling afleverde. De jongens kregen in die tijd regelmatig cocosbrood met rozijnen in blik. Hans: “je moest eens weten, hoe lekker een boterham dan wordt”. En dan die zaterdagavonden, met een spannend hoorspel op de radio, kranten op tafel en maar pinda’s doppen en eten ! School Het was vroeger niet ongewoon, dat kinderen direct naar de grote school gingen en Hans werd naar de Waarbeekschool gestuurd toen hij 6 was. Naar de goede kant wel te verstaan (II) want “de andere kant was kippenverstand”(Waarbeekschool I). Hier heeft hij 4 jaar op gezeten, tot hij naar de Opleidingsschool ging. Daarna werd het de H.B.S, waarna hij op 19 jarige leeftijd naar Groningen ging studeren en werken als leraar Nederlands. Vervolgens vertrok hij naar Enschede, waar hij 20 jaar werkte op de 3-jarige Vooropleiding Hoger Beroeps Onderwijs. Wereldwinkel Tijdens het voorgezet onderwijs was hij erg geïnteresseerd in ontwikkelingssamenwerking en was hij mede-oprichter van de eerste wereldwinkel in Hengelo. Voor de bevoorrading moesten ze in het begin nog wel eens vreemde dingen doen, zoals met de brommer naar Enschede, om een grote zak rietsuiker op te halen. Tijdens zijn middelbare school opleiding werd Hans zich politiek bewust, samen met vriend en oud-wethouder Henk Nijhof. Hij was eens bij een bijeenkomst van de PvdA en vond dat daar een verkeerd beeld bestond van de toestand in Oost Timor. Maar hij mocht niets zeggen, omdat hij geen lid was. Dus er zat niets anders op dan lid te worden en al snel werd Hans gevraagd voor de werkgroep. Later trad hij toe tot het Bestuur en werd hij Voorzitter. Politicus Zowel Hans als Henk (PSP, later Groen Links) kregen in de gaten, dat de echte beslissingen in de politiek genomen werden. Toen hij werd gevraagd om voor de PvdA in de Gemeenteraad te komen, was het geen moeilijk besluit. Daarna werd hij fractievoorzitter, wethouder en dan nu Burgemeester van Hof van Twente. Toen hij gevraagd werd voor wethouder heeft hij eerst 3 keer nee gezegd, omdat hij zichzelf er nog niet geschikt voor achtte. Hij ging in 1994 bij de Regio Twente werken en in 1998 heeft hij dan toch de functie van Wethouder in Hengelo aanvaard. Zondagskind Hij vindt zichzelf een zondagskind, dat nooit met de ellebogen heeft gewerkt. Ook is hij er erg trots op, dat hij voor alles wat hij gedaan heeft, gevraagd werd. Hij wordt helemaal lyrisch als hij over zijn Hof van Twente praat (35.000 inwoners). Hans:”Hier hebben mensen nog iets met elkaar, is er sociale samenhang. Ook is het heel normaal, dat hier veel vrijwilligers zijn. Het geld, dat met tentfeesten wordt verdiend, gaat weer terug in de samenleving” Op Handen Hoe de inwoners over Hans Kok denken werd me tijdens een vergadering voor de rolstoelvierdaagse in Delden duidelijk. Bij de uitleg werd twee keer gezegd: dat gaat de Burgemeester van Hof van Twente doen, onze Hans Kok. Hij wordt op handen gedragen. Popbands Behalve Hof van Twente, de politiek (en zijn vrouw) heeft Hans nóg een grote liefde: de muziek. Al jong leefde hij zich uit met drummen. Toen hij wat ouder werd en vrienden kreeg die in dezelfde muziek geinteresseerd waren, hebben ze een bandje opgericht Co-Nameless. Regionaal bekend werd hij met The Spiders. Bij die band werd hij aangenomen, omdat hij een goede zanger was. Hij kon “House of the rising sun en Whiter shade of pale” helemaal zonder kopstem zingen. Met SOLD treedt hij nu af en toe op tot in Tsjechië toe (Pilsen). Betrokken Alhoewel Hans nu in feite niets meer met Hengelo te maken heeft, blijft hij zich zeer betrokken voelen met onze stad en speciaal met de Berflo Es. Als hij bij zijn dochter in Hengelo op bezoek is, kan hij het niet laten, om bewust een rondje Berflo Es te rijden. Zijn hart heeft hij verpand aan vele steden en dorpen en hij noemt zichzelf een echte Twentenaar, die toevallig in Hengelo geboren is. Bron: www.berflotribune.nl |